Nusaybin’deki Beyaz Su’nun Kutsal Hikayesi: Mezopotamya’nın Şifalı Kaynağı

 Mezopotamya’nın Can Damarı

Mezopotamya, tarih boyunca medeniyetlerin doğduğu ve su kaynaklarının hayat verdiği kutsal bir toprak olarak bilinmiştir. Bu topraklarda su, sadece bir yaşam kaynağı değil, aynı zamanda mucizelerin ve kutsal hikayelerin merkezi olmuştur. İşte bu hikayelerden biri de Nusaybin’deki Beyaz Su’nun efsanevi doğuşuna aittir.

Nusaybin ile Midyat arasında, Zinnar Vadisi’nin derinliklerinden doğan Beyaz Su, sadece berrak ve serin sularıyla değil, aynı zamanda halk arasında anlatılan mucizeleri ve efsaneleriyle de bilinmektedir. Kimilerine göre Tanrı’nın bir armağanı, kimilerine göre kadim zamanlardan kalma bir gizem olan bu su, asırlar boyunca insanların şifa bulmak için ziyaret ettiği bir yer olmuştur.

Ancak Beyaz Su’nun arkasında, derin ve mistik bir hikaye yatmaktadır. İşte Nusaybin’in kutsal su kaynağının, efsanevi doğuşu ve mucizeleriyle dolu hikayesi…

Efsanenin Kökeni: Susuzluk ve Duaların Kabulu

Efsaneye göre, çok eski zamanlarda Nusaybin ve çevresi, kavurucu bir kuraklıkla mücadele ediyordu. Dicle’nin güneyindeki bu verimli topraklarda, eskiden bereketli olan dereler kurumuş, halk ise açlık ve susuzluk içinde kıvranıyordu.

Bu topraklarda yaşayan bilge ve ermiş bir zat, halkın çektiği bu büyük çileyi gördü. İnsanlar susuzluktan ölmek üzereydi ve hiçbir kaynak su vermiyordu. Çiftçiler, hayvanlarını sulayacak bir yer bulamıyor, tarlalar tamamen kurumuştu. Yağmur duası için toplanan halk, gökyüzüne ellerini açıp Tanrı’dan bir mucize diledi.

İşte o gece, o bilge zat bir rüya gördü. Rüyasında, gökten inen bir ışık huzmesiyle vadiye işaret eden bir melek vardı. Melek, bilgeye seslenerek, "Eğer halkın susuzluktan kurtulmasını istiyorsan, güneş doğmadan önce o vadide bir taş kaldır" dedi.

Ermiş zat, bu rüyanın bir işaret olduğuna inandı ve sabaha kadar dua etti. Sabahın ilk ışıklarıyla, eline kazmasını alarak rüyasında gördüğü vadiye gitti.

Mucizevi Su Kaynağının Fışkırması

Ermiş kişi, rüyasında gördüğü noktaya geldiğinde, orada büyük bir taşın olduğunu fark etti. Halkın şaşkın bakışları arasında, kazmasını kaldırarak bu taşı yerinden oynattı.

O anda yerin altından bembeyaz köpükler saçarak bir su kaynağı fışkırdı. Su o kadar berrak ve güçlüydü ki, bir anda tüm vadiyi doldurdu.

Halk bu mucize karşısında büyük bir sevinç yaşadı. Kurumuş tarlalar yeniden yeşerdi, hayvanlar susuzluktan kurtuldu ve toprak tekrar hayat buldu. İnsanlar bu suyun sadece sıradan bir kaynak değil, Tanrı’nın bir armağanı olduğunu düşündüler.

Buna istinaden, bu kutsal suya "Beyaz Su" adını verdiler, çünkü suyun rengi normal sulardan çok daha parlak, temiz ve berraktı.

Beyaz Su’nun Şifalı Gücü

Bu kutsal suyun sadece susuzluğu gidermekle kalmadığı, aynı zamanda insanlara şifa dağıttığı söylenir.

• Göz hastalıklarına iyi geldiği anlatılır. Birçok kişi, suyla yüzlerini yıkadıklarında gözlerinde şifa bulduklarını dile getirmiştir.
• Kemik ağrılarını dindirdiği rivayet edilir. Yaşlılar, eklem ağrılarını hafifletmek için bu suyla yıkanırlar.
• Kalbi ferahlatan bir etkisi olduğu söylenir. Buraya gelen ziyaretçiler, içtiklerinde huzur bulduklarını anlatırlar.

Ayrıca, bu suyun tadı normal sulardan farklıdır. İçenler, sanki Tanrı’nın bir lütfunu tattıklarını söylerler.

Efsaneye Göre Lanetlenenler

Ancak, Beyaz Su sadece bereket getiren bir kaynak değil, aynı zamanda ona saygısızlık edenleri cezalandırdığına inanılan bir yer olarak da bilinir.

Efsaneye göre, suya saygısızlık eden ya da onu kötü amaçlar için kullananlar, bir daha bu suya ulaşamazlar.

• Bir zamanlar zengin bir tüccar, Beyaz Su’yu ticari amaçla kullanarak para kazanmak istedi. Ancak her sabah su dolu kapları, aniden boşalmış halde buldu. Tüccar ne yaptıysa, suyu asla biriktiremedi.
• Başka bir rivayete göre, bir adam su kaynağının üzerine ev yapmak istedi, ancak evi inşa etmeye başladığında gece yarısı taşlar kendiliğinden devrildi ve temeller çöktü.

Beyaz Su, sadece temiz kalpli insanların faydalanabileceği bir nimetti.

Bugün Beyaz Su: Ziyaretçiler İçin Bir Cennet

Günümüzde Beyaz Su, Nusaybin ve Midyat arasında, Zinnar Vadisi’nin içinde yer alan bir doğal cennet gibidir.

• Halen doğal ve berrak akan bir su kaynağıdır.
• Her yıl binlerce ziyaretçi, bu kutsal suya gelip dua eder ve suyundan içer.
• Çevresindeki doğal güzellikler ve yeşillikler, burayı Mezopotamya’nın saklı cenneti haline getirmiştir.

Beyaz Su’nun efsanesi, sadece Nusaybin’in değil, Mezopotamya’nın tarihine kazınmış bir mirastır.

 Doğanın ve İnancın Mucizesi

Beyaz Su, sadece bir su kaynağı değil, aynı zamanda insanlığın doğa ile olan mistik bağını gösteren bir semboldür.

• Kuraklıktan yeşermeye dönüşen topraklar, Tanrı’nın bir lütfunun işareti olmuştur.
• Şifalı suyu, inançlıların ruhunu ve bedenini arındıran bir nimettir.
• Ona saygısızlık edenlerin lanetlenmesi, doğaya ihanet edenlerin karşılaşacağı sonu anlatır.

Bir gün Beyaz Su’ya yolunuz düşerse, ellerinizi o kutsal suya daldırıp gözlerinizi kapatın…
Ve belki de yüzyıllardır bu sudan içenlerin dualarının yankısını duyabilirsiniz…